Terwijl ik deze column schrijf, raast alweer de vierde storm van deze ‘winter’ door mijn tuin. Het zijn onstuimige tijden, zelfs de praalwagens in ‘Lampegat’ worden binnengehouden. Niet alleen het weer is onstuimig, ook de logistieke ketens staan momenteel van allerlei kanten onder druk.
Het coronavirus legt de supply chain vanuit China stil, er is nog steeds geen oplossing voor de stikstofcrisis en grootschalig onderhoud aan het wegennet gaat de komende jaren voor veel oponthoud zorgen. Kortom, werk aan de winkel voor de logistieke professional.
Op korte termijn maken we ons vooral zorgen over de impact van het coronavirus. De productie in China is bijna stil komen te liggen, luchtvracht is inmiddels mondiaal een marginale business en Maersk heeft een erg zwakke start van het jaar.
Ik zou zeggen, leer er maar mee om te gaan, want dit is toch wel het plaatje voor de toekomst. Ketens zijn steeds afhankelijker van gebeurtenissen in de productielanden in het Verre Oosten, waardoor verstoringen in deze landen grote gevolgen kunnen hebben. Belangrijk dus om je hier op voor te bereiden, met een mooi woord ‘resilience’. Door vooraf een goede risico-analyse uit te voeren en calamiteiten te simuleren, kan inzichtelijk worden gemaakt waar de zwakke punten in de logistieke keten zitten en welke impact verstoringen kunnen hebben.
Daarbij is het van belang er rekening mee te houden dat ook andere inkopers door de verstoringen getroffen worden en iedereen dus naar dezelfde alternatieven grijpt. Het is dan ook zaak om structurele werkafspraken te maken met partners hoe te handelen bij deze calamiteiten.
Dan gaat ook de vraag spelen hoe de schaarste verdeeld moet worden. Is het ieder voor zich of is het verstandiger om samen te werken en de maatschappelijk meest gewenste oplossing te realiseren?
Een mooi voorbeeld van deze afweging stond afgelopen week in dit nieuwsblad. De samenwerking tussen de inlandterminals, binnenvaartoperators en de deep sea terminals heeft al jaren last van verstoringen, met soms lange wachttijden tot gevolg. Met de ontwikkeling van Nextlogic is er een systeem gebouwd dat de planning van alle partijen verbetert en nu het op stoom begint te komen ook daadwerkelijk bijdraagt aan een grotere efficiency.
Het helpt dan niet dat een van de grotere spelers in het achterland in een interview uitlegt dat NextLogic niet strijdig mag zijn met het stelsel van de venstertijden, dat BCTN de afgelopen jaren heeft opgebouwd. Tegelijkertijd maakt Nextlogic duidelijk dat de integrale planning in het systeem alleen werkt met een kritische massa van partijen. De vraag is of dat nog haalbaar is, als een grote speler als BCTN bij voorbaat al deze eisen stelt.
Het coronavirus heeft ons weer met de neus op de feiten gedrukt: niets is zeker in supply chains. Allerlei bedreigingen komen op de logistieke wereld af en als ondernemer moet je klaarstaan om hiermee om te gaan. Binnen Nederland maak ik mij vooral zorgen over de doorstroming op de belangrijke logistieke verbindingen, onder andere vanuit Rotterdam naar het Duitse achterland. De sterke groei van het verkeer heeft ervoor gezorgd dat op steeds meer plaatsen de wegen aan de grens van hun capaciteit zitten, waardoor de kleinste verstoringen al grote gevolgen hebben. Nu al staan deze routes na een zware regenbui in de spits bijna volledig vast.
Maak je borst daarom maar nat voor de komende jaren. Grootschalig onderhoud aan veel belangrijke logistieke verbindingen gaat grote hinder opleveren voor het personen- en vrachtverkeer. Op dit moment is het gebied rond Dordrecht lastig bereikbaar door de maandenlange afsluiting van de N3.
En dit is nog maar het begin. Het grote onderhoud en de geplande wegverbredingen op enkele sleutellocaties zoals de Van Brienenoordbrug, de A58 en de Heinenoordtunnel, zal voor heel veel overlast gaan zorgen. Een mooi moment om nog een keer kritisch naar de supply chain te kijken. Kan er meer over water? Kunnen we de spits mijden? Inventieve oplossingen zijn in elk geval nodig.
Peter Colon
Column gepubliceerd in Nieuwsblad Transport op 25 februari 2020
