2020 wordt het jaar van de grote doorbraak van de batterij-auto’s in het Europese wagenpark. De nieuwe strenge CO2-eisen van de Europese Commissie dwingen de fabrikanten om voertuigen met nul-emissie aan hun portfolio toe te voegen. Anders dreigen forse boetes. Dit leidt inmiddels tot een snelle uitbreiding van het aanbod van elektrische auto’s bij fabrikanten als Volkswagen, BMW, Mercedes, Opel, Ford en Hyundai. De fiscale stimulering in landen zoals Noorwegen en Nederland wordt nu ook in andere landen overgenomen, wat de verkoop een extra boost geeft. Onder invloed van de Chinese concurrentie dalen de prijzen snel. De Chinese fabrikant MG biedt inmiddels een volwassen elektrische auto onder 25.000 euro aan, waardoor niet langer alleen leaserijders in de doelgroep zitten. Ook voor de bestelautomarkt is dit een gunstige ontwikkeling.
De technologie die de fabrikanten ontwikkelen voor de personenauto komt met beperkte investeringen direct beschikbaar voor het op de markt te brengen van een nieuwe generatie e-bestellers met groter bereik. In een jaar tijd hebben veel bestelautofabrikanten een nieuw model op de markt gebracht. De nieuwe voertuigen kunnen qua kosten en het dagelijkse gebruik de concurrentie met de gangbare bestelbus op benzine en diesel makkelijk aan. De hieruit resulterende forse groei in het gebruik van de elektrische bestellers vraagt nog wel om flinke stappen in het aanbod van laadinfrastructuur. Die laadpalen zijn nu immers vooral geplaatst voor personenauto’s. Met de nationale agenda laadinfrastructuur ligt er inmiddels een plan om het aanbod snel te vergroten. Daarbij wordt ook gewerkt aan slimme laadpleinen, waar niet alleen ‘bijgetankt’ kan worden, maar ook stroom teruggeleverd kan worden aan het net. Door te spelen met de fluctuerende prijs van elektriciteit, kan een slimme ondernemer hier ook nog geld aan verdienen.
Ook in het zwaardere wegvervoer en de binnenvaart is een flinke beweging naar zero-emissie zichtbaar. De concepten bevinden zich in die sectoren nog in een eerder stadium van de ontwikkeling, waardoor het nog niet helemaal duidelijk is wat de dominante techniek gaat worden en wanneer een positieve businesscase te verwachten valt. Wel wordt al volop geëxperimenteerd met verschillende technieken in de dagelijkse logistieke praktijk, waardoor ook de consequenties voor de bedrijfsvoering direct inzichtelijk worden. Waterstof lijkt daarbij op de wat langere termijn een veelbelovende energiedrager voor zware trucks te worden. Het dreigende tekort aan groene waterstof kan opgelost worden door investeringen in windparken op zee en waterstoffabrieken door Shell en het Havenbedrijf Rotterdam. Hyundai heeft inmiddels duizend trucks rijden in Zwitserland om ervaring op te doen. Andere partijen verwachten meer van biobrandstoffen, zeker voor de komende vijf tot tien jaar. Vooral in de supermarktbevoorrading worden door Albert Heijn nu vervolgstappen gezet.
In de binnenvaart strijden verschillende concepten om de winst. Er wordt nu gewerkt aan drie concepten met verschillende invalshoeken, die het mogelijk maken om de kosten, technische haalbaarheid en inpassing in de dagelijkse operatie goed te kunnen vergelijken. In ZES (Zero Emission Solutions) werkt een consortium van ING, Engie, Wärtsilä en Havenbedrijf Rotterdam aan een elektrisch schip (de ‘Alphenaar’) met verwisselbare batterijen in containers. Dit schip moet ingezet worden voor het containervervoer tussen de vestigingen van Heineken in Zoeterwoude en de zeehavens. Lenten Scheepvaart werkt aan de ontwikkeling van een schip dat gebruikmaakt van waterstof (‘MS Antonie’). Binnenvaartondernemer Van Meegen zet met Portliner in op een ander technisch concept, de flowbatterijen. Volgens Van Meegen past dit accu-systeem veel beter bij de kenmerken van de binnenvaart. Het is mooi om te zien dat deze drie ondernemers voldoende vertrouwen in de techniek hebben om nu te investeren. Ik ben erg benieuwd welke inzichten dit op termijn gaat opleveren voor de bedrijfstak.
Gepubliceerd in Nieuwsblad Transport, 20 juni 2020
Geef een reactie